Ik ben gewoon een beetje makkelijk!

Je kent ze vast wel (en niets menselijks is ons vreemd toch?), cliënten die net precies genoeg ondernemen, net genoeg aanpassen in belasting, net genoeg oefenen. En zodra het de goede kant op gaat, valt je cliënt stil en keert terug in zijn oude patroon.

Zo ook Thomas, 8 weken in een revalidatietraject ivm chronische lage rugklachten. In de 4e week voelt Thomas  vast zelf ook wel op zijn klompen aan, dat dit niet gaat leiden tot een goed herstel. En aangezien ik zelf als therapeut hier niet veel lol aan kan beleven,  gooi ik eens een balletje op over zijn gedrag.

Tja,  weet je wat het ding met mij is?' zegt Thomas, 'ik ben gewoon een beetje makkelijk.'(diepe zucht en ondeugende glimlach)

Aha! Ik hoor een provocatieve uitnodiging om eens lekker met Thomas mee te praten in plaats van hier een probleem van te maken. 

Mijn gezicht klaart op, een grote glimlach verschijnt. 'Die indruk kreeg ik al zo'n beetje. En wat fijn!  Eindelijk iemand die gewoon eens lekker makkelijk is. Je moest eens weten hoeveel móeilijke mensen ik hier in dit revalidatie centrum dagelijks begeleidt. Mensen met échte problemen. Die niet kunnen werken vanwege hun klachten. Die elke dag zo stijf als een plank uit bed stappen. Zware medicatie gebruiken. 

'Ja, uuh, van al die dingen heb ik op zich ook wel last hoor' zegt hij. 

'Dat is natuurlijk super vervelend en toch, wat ik nou zo mooi vind aan jou, jij hebt daar dan ook nog eens een manier voor gevonden om effectief met zulke tegenslag om te gaan. Namelijk 'gewoon lekker makkelijk'. Jij bent nooit veel tijd of geld kwijt aan ingewikkelde trainingsprogramma's, jij hoeft geen zelfdiscipline op te brengen om vol te houden en jij bent prettig in de omgang, want je waait gewoon met alle winden wel mee. Misschien moet je er een training van maken? 'Gewoon lekker makkelijk in moeilijke tijden.'

'Ja, haha, maar zo goed werkt dat toch niet, want ik laat daardoor ook makkelijk over me heen lopen. En eigenlijk zijn mijn rugklachten best wel serieus.'

Ik: 'Je bent daardoor ook geliefd bij mij, je kunt het met iedereen wel goed vinden en je collega's lopen weg met iemand die gewoon lekker makkelijk is.' Is er een klusje blijven liggen, vraag maar aan Thomas, die doet echt nooit moeilijk. En nu heb je tenminste tijd over voor leuke dingen in plaats van gezwoeg en gezweet om van je pijn af te komen. Pfffffff (zak onderuit) ik word al moe als ik er aan denk.'

Zo praten we nog wat door, zonder ook maar ergens Thomas de 'goeie richting' in te sturen. 

Gaandeweg de volgende therapie weken zie ik Thomas steeds meer activiteit ontplooien in de trainingsruimte en zelfs zijn groeps genoten aansporen. Een enorme verandering ten opzichte van het begin. En dat terwijl mijn advies nu was; gewoon lekker makkelijk, af en toe wat oefenen, dat is een uitstekende aanpak 😉

Benodigdheden: Een beetje lef, creativiteit, empathie en jezelf niet zo serieus nemen. 

Wil je dit ook leren? Dat kan in deze  tweedaagse training provocatief coachen